เวลาลูกทำผิดพลาด พ่อแม่ ไม่ควรซ้ำเติมเขา

เวลาที่ลูกหกล้ม เขาคงอยากให้พ่อแม่ถามเขาว่า “เจ็บตรงไหนหรือเปล่า ?” หรือ “ลุกไหวไหม ?” มากกว่าจะซ้ำเติมเขาว่า “ทำไมไม่รู้จักระวัง ?” หรือ “ทำไมถึงล้ม ?”

เพราะในความเป็นจริงถ้าลูกเลือกได้เขาคงไม่อยากหกล้มเจ็บตัว แม้แต่ผู้ใหญ่เองเวลาที่เราล้ม เราก็ขายหน้ามากพอแล้ว คงไม่อยากตอบคำถามว่า "ทำไมถึงล้มล่ะ ?" เวลาที่ลูกร้องไห้ เขาคงอยากให้พ่อแม่ถามเขาว่า “เป็นอะไรหรือเปล่า ?” มากกว่าจะซ้ำเติมเขาว่า “หยุดร้องไห้ได้แล้ว” หรือ “อย่าเป็นเด็กขี้แยได้ไหม” เพราะในยามที่ลูกเผชิญความทุกข์ใจ การร้องไห้คือการระบายความทุกข์ใจออกมา

สิ่งที่พ่อแม่ควรทำ คือ 'รับฟังเขา' เวลาที่ลูกทำผิดพลาด เขาคงอยากให้พ่อแม่บอกเขาว่า “ไม่เป็นไรนะ” และถามเขาว่า “มีอะไรที่ให้ช่วยไหม ?” มากกว่าจะซ้ำเติมเขาว่า “ทำไมไม่ได้เรื่องอย่างนี้” หรือ “ทำไมถึงพลาดได้ล่ะ” เพราะในความเป็นจริงแม้แต่ผู้ใหญ่เองเราก็ต่างทำผิดพลาดกันอยู่เสมอ แต่เวลาที่เราทำพลาด หากมีใครสักคนยื่นมือเข้ามาช่วย เข้ามาสอน เข้ามาให้กำลังใจ เราจะลุกขึ้น มาแก้ไขข้อผิดพลาดและเดินหน้าต่อไปได้

บางครั้งผู้ใหญ่อาจจะหลงลืมไปว่า เด็ก ๆ เพิ่งจะใช้ชีวิตอยู่บนโลกนี้เพียงไม่กี่ปีด้วยซ้ำ พวกเขาต้องลงมือทำ จึงจะเกิดการเรียนรู้ หากเรากังวลกับการที่ลูกจะทำผิด ทำพลาด หกล้ม เผชิญความยากลำบาก ลูกจะไม่มี โอกาสได้เรียนรู้อะไรเลย โดยเฉพาะเด็กปฐมวัย

พ่อแม่ควรคืน “Autonomy” หรือ “โอกาสในการลงมือทำ” เพื่อ ให้เขาได้รู้จักตัวเองและโลกใบนี้ให้มากที่สุด เมื่อลูกทำผิดพลาดหรือหกล้ม อย่าวิตกกังวลจนเกินไป เคียงข้างเขาแต่ไม่ปกป้องจนเกินพอดี ให้กำลังใจแต่ไม่กดดัน ให้การสอนและการช่วยเหลือแต่ไม่ซ้ำเติมความผิดพลาด เพราะกว่าเด็กคนหนึ่งจะเติบโตเป็นผู้ใหญ่ เขาจะทำผิดพลาดอีกมากมาย

..."ทุกครั้งที่เขาทำผิดพลาด เราให้การสอนเขา เด็ก ๆ จะเรียนรู้ว่าครั้งต่อไปเขาควรทำเช่นไร โดยที่ตัวเขาไม่ถูกบั่นทอนการรับรู้คุณค่าภายในตัวเองไป"...