อย่าบังคับให้ลูกขอโทษ

..."ขอโทษพี่เค้าเดี๋ยวนี้"...

..."ขอโทษแม่ก่อน แม่ถึงจะหายโกรธ"...

..."ถ้าไม่ขอโทษก็ไม่ต้องเล่นกับคนอื่นอีก"...

พ่อแม่หลายคนเวลาลูกทำผิด มักจะใช้เวลาไปกับการบังคับให้ลูก "พูดขอโทษ" การบังคับที่หลายครั้งนำมาสู่ความยิ่งฮึดฮัดคับข้องใจ บางครั้งก็กลายเป็นยิ่งต่อต้านไม่ทำตาม หรือกลายมาเป็นการทะเลาะกันเรื่องใหม่ ไม่ได้เรียนรู้อะไรจากเรื่องที่ทำผิด

เด็กหลายคนก็ทำผิดซ้ำ ๆ เพราะการแค่ขอโทษ ไม่ได้สอนอะไร เด็กหลายคนไม่เรียนรู้ที่จะเยียวยาความรู้สึกทางใจของคนอื่น "ก็ขอโทษแล้วไงล่ะ" เด็กหลายคนทำผิดแบบไม่คิดมาก และมองการขอโทษเป็นการแก้ปัญหา "ให้จบ ๆ ไป" เวลาเด็ก ๆ ทำผิด สิ่งที่เราควรใช้เวลา คือ การสอนความเห็นอกเห็นใจ และฝึกให้ลูกแก้ไขในความผิดพลาด

..."ดูสิ น้องร้องไห้เลย คงเพราะเจ็บมากที่หนูไปเหยียบเท้า เราจะช่วยน้องให้รู้สึกดีขึ้นยังไงดี"...

..."พี่เค้าคงเสียใจที่ของที่เค้าต่อมาพังหมด หนูจะทำยังไงดีที่จะช่วยให้พี่เค้ารู้สึกดีขึ้น"...

การ "ทำอะไร" ที่อาจไม่ใช่แค่การ "พูดขอโทษ"

..."แม่ชอบที่หนูช่วยกอดปลอบน้องมากเลย"...

..."ดีมากเลยที่หนูจะแก้ไขโดยการช่วยพี่เค้าต่อจนเสร็จ"...

..."ถ้าหนูรู้สึกเสียใจ แต่ไม่อยากพูดขอโทษ เราเขียนใส่กระดาษให้เค้าก็ได้นะจ๊ะ แม่ว่าพี่เค้าจะได้รู้สึกดีขึ้น"...

..."เวลาที่หนูเสียใจ แล้วมีคนขอโทษแสดงความรู้สึกเสียใจ หนูรู้สึกยังไงบ้าง"...

ไม่ต้องห่วงว่าเด็กจะขอโทษแค่ด้วยมารยาทไม่เป็น เพราะสิ่งนี้เด็กจะเรียนรู้ได้ดีขึ้นเองเมื่อโตขึ้นตามวัย แต่เราอยากให้เด็กขอโทษจากใจ ไม่ใช่แค่ถูกบังคับให้ทำ ที่สำคัญอยากให้ลูกขอโทษเป็น เป็นตัวอย่างที่ดี ในการขอโทษลูก หรือทำให้ลูกรู้สึกดีขึ้นเมื่อทำผิดกับลูก “แม่ขอโทษนะ ที่เมื่อกี้แม่เสียงดังมากเลย”

"รักลูก" เวลาเด็ก ๆ ทำผิด เราสอนให้พวกเค้าเรียนรู้ การ "รับผิดชอบ ชดเชย และเยียวยา" ไม่ใช่แค่การ "พูดขอโทษ" ให้จบ ๆ ไปกันนะคะ