117
วัยรุ่นต้องการแค่พ่อแม่ที่รับฟัง

วัยรุ่นต้องการแค่พ่อแม่ที่รับฟัง

โพสต์เมื่อวันที่ : March 5, 2024

 

บางครั้งสิ่งที่ลูก(วัยรุ่น)ต้องการจากพ่อแม่มากที่สุด คือ “การรับฟัง" เพราะการรับฟังที่ดี จะนำไปสู่ความเข้าใจ และการยอมรับ

 

"การฟังที่ดี" เริ่มต้นจาก...

  1. อยู่ตรงนั้นเพื่อเขา (Be present) วางทุกอย่างลง สายตามองที่เขา และเปิดรับสิ่งที่เขากำลังพูด
  2. ฟังสิ่งสำคัญ หรือสิ่งที่อีกฝ่ายต้องการจะบอก ไม่แทรกแซงด้วยการบ่น ตำหนิ ต่อว่า ระหว่างที่อีกฝ่ายพูด
  3. ฟังให้ได้ยินเสียงพูด และเสียงความรู้สึกที่ซ่อนอยู่
  4. ฟังด้วยหัวใจ และร่างกาย สีหน้า ท่าทาง อารมณ์ที่แสดงออกล้วนเป็นสิ่งที่ทำให้อีกฝ่ายสบายใจที่พูดหรือไม่พูดออกมา
  5. ฟังด้วยใจเป็นกลาง ไม่คิดแทน ไม่ตัดสินอีกฝ่าย ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย แต่เราควรฟังให้จบก่อน
  6. ฟังเพราะอยากเข้าใจในมุมของอีกฝ่าย
  7. ฟังโดยไม่ต้องคิดว่า ฉันจะสามารถแก้ไขปัญหานี้ได้ไหม เพราะสิ่งสำคัญของการฟัง คือ “การฟัง” อย่างเคียงข้าง ไม่ใช่การสอนสั่ง หรือ การตัดสิน

 

บางครั้งพ่อแม่ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยกับทุกสิ่งที่ลูกพูด หรือ ต้องมีคำตอบให้กับทุกปัญหาของลูก เพราะสิ่งที่ลูกต้องการจากเราอาจจะเป็นเพียง “การรับฟัง” และ “การยอมรับ” เท่านั้นเอง

 

 

"การพูดที่ดี" เริ่มต้นจาก...

  1. พูดสิ่งสำคัญ หรือ สิ่งที่เราต้องการจะบอก
  2. พูดผ่านตัวเอง “ฉันต้องการ” ไม่ผ่านผู้อื่น
  3. พูดถึงปัจจุบัน ไม่นำเรื่องราวที่จบไปแล้วมาพูดปน
  4. พูดด้วยเหตุผล ไม่ใช้อารมณ์
  5. พูดด้วยความปรารถนาดี ไม่ใช่เป็นไปเพื่อเอาชนะ

 

"การพูด" จึงเป็นการสื่อสารเพื่อบอกความต้องการจากภายในของเราให้ผู้อื่นเข้าใจได้ที่ดีที่สุด หากเราในฐานะพ่อแม่ไม่พูดออกไปให้ชัดเจน และใช้การบ่น การประชดประชัน หรือ การเหน็บแนมอีกฝ่าย แทนที่ “ความเข้าใจ” จะเกิดขึ้น อาจจะกลายเป็นการสร้างกำแพงระหว่างกันแทน

 

 

"การสร้างสายสัมพันธ์นั้นยาก แต่การการรักษาสายสัมพันธ์นั้นยากกว่า" เวลาที่เราทะเลาะกัน ต่างฝ่ายต่างมีอารมณ์ หากไม่พร้อมไม่ต้องรีบพูดเดี๋ยวนั้น

▶︎ ให้ขอเวลานอก เพื่อแยกตัว หาที่สงบสติอารมณ์

▶︎ รอตัวเองพร้อม และอีกฝ่ายพร้อมด้วย

▶︎ หากเรา “พูด” แล้วอีกฝ่ายไม่ฟัง ให้เปลี่ยนเป็น “เขียน” ถึงอีกฝ่าย

▶︎ “ขอโทษ” “ขอบคุณ” “ให้อภัย” คือ พลาสเตอร์ยาอย่างดี ของสายสัมพันธ์ระหว่างเรากับอีกฝ่าย

▶︎ หาทางออกร่วมกัน รับฟังกันเสมอ

 

 

"การรักษาสายสัมพันธ์ระหว่างเรากับลูก” เริ่มที่...

  1. คาดหวังตามวัยของลูก
  2. ไม่เปรียบเทียบ ไม่กดดัน
  3. กติกาควบคุมทุกคน ผู้ใหญ่มีหน้าที่รักษากติกา
  4. หาทางออกร่วมกัน รับฟังกันเสมอ
  5. ไม่เก็บปัญหาเอาไว้คนเดียว รอวันระเบิด หาตัวช่วย
  6. สื่อสารกันเป็นประจำ อย่างน้อยวันละ 10 นาที
  7. ไม่ปะทะตอนที่ยังไม่พร้อม ขอเวลานอกให้ตัวเอง และ ให้เวลากันและกัน

 

 

คำพูดบางคำพูดที่เราพูดออกไป เพราะอารมณ์เพียงชั่ววูบ อาจจะทำร้ายจิตใจของอีกฝ่ายจนเกิดบาดแผลขนาดใหญ่ หรืออาจจะทำให้อีกฝ่ายก่อกำแพงหนากั้นไว้ระหว่างเรา ดังนั้นก่อนจะพูดสิ่งใดออกไป เราควรทบทวนทั้งความพร้อมของตัวเรา และอีกฝ่ายด้วย

 

..."ไม่พร้อม ไม่ต้องรีบพูดออกไป ขอเวลานอก และกลับมาพูดกันอีกครั้งเมื่อพร้อม เพราะสิ่งที่สำคัญที่สุดคือความสัมพันธ์ระหว่างเรากับลูก"...

 

 

เนื้อหาที่เกี่ยวข้อง